Εμείς οι θαλασσόλυκοι
Εμείς οι θαλασσόλυκοι ξέρουμε ότι τα νερά στην άκρη του κόσμου με τις τεράστιες ρουφόλυμπες είναι επικίνδυνα. Τα σαπιοκάραβα που το επιχειρούν λίγα και ακόμη λιγότερα όσα την γλυτώνουν. Αλλά τα λεφτά που μπαίνουν στην τσέπη στο κάθε ναύλο πολλά. Μια βραδιά λοιπόν πούχε μεγάλο φεγγάρι, πάτωσα μια μπουκάλα ρούμι σε μια βρώμικη ταβέρνα στο Πόρτο Ρεσάλτο, το λιμάνι, πήρα παραπατώντας το μπόγο μου στην πλάτη και μόλις κόπασε το ρεμούσκο και βασίλεψε ο Εωσφόρος μπάρκαρα σε μπριγκαντίνι με καπετάνιο τον Τζακ Σπάροου. Είκοσι χρόνια βολόδερνα στη θάλασσα με μπίμπα τις πορτολάνες, τους μπούσουλες και τα κουμπάσο γύρω μου πριν αριβάρω σε νησί. ......... Κατέβηκα κουβαλώντας στη μασχάλη ένα σεντούκι γεμάτο λίρες και μαργαριτάρια και μπριλάντια και ρουμπίνια και χρυσό και ό,τι φανταστείς. Στην πλάτη είχα το σακίδιο που μου χάρισε μια μάγισσα, η Φάτα Μο, που με γούσταρε πολύ και που όταν την κοπάνησα από δίπλα της μου το γέμισε μεγιστόστρακα και μεγάλιθους μαγεμένους για να με δεσμεύσει η
