Κείμενα Φυσικής και άλλα Θέματα ....

Συνεχίζω τη σειρά διαφανειών της ομιλίας μου που πραγματοποιήθηκε το 2014 στο Γενικό Λύκειο Αγριάς για καθηγήτριες (-τες) ειδικότητας ΠΕ4.  Στο β΄ μέρος που δίνω σήμερα, ανανεωμένο σε αρκετά σημεία, περιλαμβάνεται ο 2ος και 3ος διδακτικός προβληματισμός μου και γίνεται κριτική σε όσα αναγράφονταν στο βιβλίο «Χημεία Κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου» σχετικά με τα υλικά κύματα, το τροχιακό και την πυκνότητα πιθανότητας. Με δεδομένο ότι τα διδακτικά προβλήματα που αναφέρθηκαν τότε 1.   Ισχύουν και σήμερα για την εξεταστέα ύλη της Χημεία της Γ Λυκείου, μιας και το βιβλίο παραμένει ακριβώς ίδιο εδώ και 24 περίπου χρόνια 2.  Μεγεθύνθηκαν γιατί στην εξεταστέα πανελλαδικώς ύλη Φυσικής Προσανατολισμού προστέθηκε κεφάλαιο κβαντομηχανικής με παρανοήσεις ίδιες ή ίδιας ποιότητας με εκείνο της Χημείας καθιστούν την τότε ομιλία μου επίκαιρη και για τα δύο εξεταστέα μαθήματα της Γ Λυκείου.   Ατομικό μοντέλο Bohr-Τροχιακό-Ηλεκτρονιακή Δόμηση (β΄ μέρος)         ...

Στα απλά μιας ασήμαντης μέρας μας, η ζωή μετρά την ευτυχία της με το άπλωμα των ρούχων μιας λατρευτής Κυράς που ορίζει τη Φύση σαν πετράδι στην ποδιά της και που σε λαχτάρα στιγμής τοποθετεί το άσπρο των σεντονιών της στα άσπρα των ονείρων της. Και γίνεται απέραντη η ματιά της, βαθιά... Όλα τα καλά ας έρθουν κοντά της ως φιλί κι ως καρδιοχτύπι όνειρου όταν η μπουγάδα της αρχίσει να παίζει με τα μαλλιά και το φόρεμά της, σε φόντο πράσινο... ............. Στα απλά μιας ασήμαντης μέρας μας, η ζωή μετρά την ευτυχία της με μια όμορφη Κυρά που απλώνει άσπρα ρούχα σε λιβάδι και προσμένει τον άνεμο να τα στεγνώσει. 18-5-2013

Σε κάποια ομιλία μου κάποτε στο Γενικό Λύκειο Αγριάς, αρχικά σχολίασα την παρουσίαση του ατομικού μοντέλου Bohr στα δύο σχολικά βιβλία της Γ Λυκείου, τη Φυσική Γενικής Παιδείας και τη Χημεία Κατεύθυνσης, και κατόπιν προχώρησα τον σχολιασμό μου στον τρόπο που οι έννοιες «τροχιακό» και «ηλεκτρονιακή δόμηση» παρουσιάζονται στο βιβλίο Χημείας. Η ομιλία απευθυνόταν σε καθηγητές(-τριες), κυρίως ειδικοτήτων ΠΕ4. Ήταν διαιρεμένη σε πέντε προβληματισμούς (μέρη) και έγινε με διαφάνειες των οποίων η προβολή προφανώς υποστηρίχτηκε με επιπλέον στοιχεία, αναλύσεις, ερωτήσεις, απαντήσεις. Θεωρώ ότι η παρουσίαση εκείνη είναι και σήμερα το ίδιο επίκαιρη και ότι μπορεί να αξιοποιηθεί από συναδέλφους είτε κατά τη διδασκαλία τους είτε προσωπικά. Επειδή όμως δε διαθέτω βίντεο δίνω μόνο τις διαφάνειες στις οποίες έκανα μικρές συμπληρώσεις, ώστε να γίνουν όσο πιο ανεξάρτητες από τον ομιλητή και με κείμενο κατά το δυνατόν αυτοδύναμο. Ξεκινώ με τις διαφάνειες του 1ου προβληματισμού (α΄μέρος)   Α...

Πριν κάποιους μήνες είχαμε μια συζήτηση με καλό φίλο και εξαιρετικό Φυσικό. Ανάμεσα στα άλλα τέθηκε και η ερώτηση αν νομιμοποιούμαστε να χρησιμοποιήσουμε σχέσεις Κλασικής Φυσικής κατά την μελέτη του φαινομένου  Compton. Σήμερα ξαναείδα τη θέση που πήρα σε εκείνη την κουβέντα. Την επεξεργάστηκα, πρόσθεσα στοιχεία ώστε να γίνει πιο αναλυτική και σας την δίνω ως πλήρες κείμενο ελπίζοντας να βοηθήσει τη διδασκαλία μας στο Λύκειο και όχι μόνο. . Ερώτηση στο φαινόμενο Compton    

  Σε ένα κοριτσάκι που πατά σε ανεμώνες για να δει τα χελιδόνια, αφήνεις διακριτικά δίπλα του τη λατρεία σου για να μην ταράξεις τις κινήσεις της ψυχούλας του. Με τ΄ άσπρο του φορεματάκι ανάμεσα στο κόκκινο της ανεμώνας και με τα χελιδόνια γύρω από τα μαλλιά του, γίνεται η ζωούλα του πανάκριβη. Ένα κοριτσάκι που πρωταντικρίζει τις ανεμώνες και πρωτοχαίρεται τα ανοιξιάτικα χελιδόνια και τις πεταλούδες είναι μια πολύ ιερή στιγμή, τρυφερό χάδι για τη ματιά μας. . 28-8-2014

  Η αγάπη δεν περιγράφεται. Μόνο βιώνεται... Με τρόπο ξεχωριστό... Ας πούμε σε γραμμές παράξενες του σήμερα, σε πορτραίτα μουσικής του χτεσινού απογεύματος ή έστω σε ένα μοναχικό καρέ μιας σχοινοβατικής ταινίας του Ταρκόφσκι που θα ξεδιπλώσουμε αύριο. Τελικά σε ένα καλοκαίρι που περιμένουμε να μας τραβήξει το μανίκι για να το προσέξουμε.   Η αγάπη δεν έχει γραμμές ορισμού. Πάει μόνη της εκεί που είναι να πάει, έστω κι αν εσύ κάνεις ευτυχία τη διαδρομή της. Αδιαφορεί αν σε τρομάζουν οι υποσχέσεις της ή οι κίνδυνοί της.   Αδιαφορεί για τους συλλογισμούς σου και σου αρπάζει το χέρι ακόμη και πάνω από το απόλυτο κενό. . 20-10-2015  

Νομίζω ότι ο Στέλιος δεν αξιοποιήθηκε όσο έπρεπε από τους μεγάλους της εποχής του (Τσιτσάνη, Πάνου, Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, Ξαρχάκο κλπ) Η φωνή του (και ειδικά ο συνδυασμός με την Μαρινέλλα) ήταν το κάτι άλλο που όμοιό του δε θα παρουσιαστεί ξανά. Χάθηκε μαζί με τον Στέλιο και μαζί με τον τόσο γόνιμο εκείνο καιρό. .... Θα μου πείτε ότι ο Στέλιος ήταν παράξενος άνθρωπος και ότι δεν συνεργαζόταν εύκολα και ότι τα λόγια και οι ήχοι που πιθανώς να τον έβαζαν να τραγουδήσει να τον ξένιζαν και να αρνιότανε κλπ. Μπορεί να είναι έτσι, αλλά τότε έτσι ήταν πολλοί λαικοί. Αρκετοί ήταν αυτοί που αρχικά δυσπιστούσαν στο νέο, στο έντεχνο, στο γι αυτούς παράξενο. Θα μπορούσαν όμως οι τότε μεγάλοι δημιουργοί και οι διάφοροι παράγοντες να πέσουν επάνω του και να πείσουν τον Στέλιο, να τον στριμώξουν, στο κάτω κάτω ρε αδελφέ να τον «ξεγελάσουν» και να τον βάλουν να τραγουδήσει αριστουργήματα που θα γινόντουσαν ακόμη πιο συγκλονιστικά με τη φωνή του, ακόμη πιο διαχρονικά. Κάπως έτσι δεν έγινε π.χ...