Αναρτήσεις

Εμείς οι θαλασσόλυκοι

  Εμείς οι θαλασσόλυκοι ξέρουμε ότι τα νερά στην άκρη του κόσμου με τις τεράστιες ρουφόλυμπες είναι επικίνδυνα. Τα σαπιοκάραβα που το επιχειρούν λίγα και ακόμη λιγότερα όσα την γλυτώνουν. Αλλά τα λεφτά που μπαίνουν στην τσέπη στο κάθε ναύλο πολλά. Μια βραδιά λοιπόν πούχε μεγάλο φεγγάρι, πάτωσα μια μπουκάλα ρούμι σε μια βρώμικη ταβέρνα στο Πόρτο Ρεσάλτο, το λιμάνι, πήρα παραπατώντας το μπόγο μου στην πλάτη και μόλις κόπασε το ρεμούσκο και βασίλεψε ο Εωσφόρος μπάρκαρα σε μπριγκαντίνι με καπετάνιο τον Τζακ Σπάροου. Είκοσι χρόνια βολόδερνα στη θάλασσα με μπίμπα τις πορτολάνες, τους μπούσουλες και τα κουμπάσο γύρω μου πριν αριβάρω σε νησί.  ......... Κατέβηκα κουβαλώντας στη μασχάλη ένα σεντούκι γεμάτο λίρες και μαργαριτάρια και μπριλάντια και ρουμπίνια και χρυσό και ό,τι φανταστείς. Στην πλάτη είχα το σακίδιο που μου χάρισε μια μάγισσα, η Φάτα Μο, που με γούσταρε πολύ και που όταν την κοπάνησα από δίπλα της μου το γέμισε μεγιστόστρακα και μεγάλιθους μαγεμένους για να με δεσμεύσει η

Διάλογος κλαδιών

Εικόνα
  - Πάμε; είπε το ένα κλαδί στο άλλο - Πού να πάμε; - Όπου θες - Μα και χτες και προχτές στο «όπου θες» ήμασταν... - Πάμε και σήμερα - Βαρέθηκα να πηγαίνουμε στο «όπου θέλουμε»... - Να μην πάμε τότε, είπε το πρώτο κλαρί. Θες να μείνουμε σε αυτό εδώ το «όπου»; - Ναι ... και να περιμένουμε λίγο - Τι να περιμένουμε; - Να αλλάξει ρίζα το δέντρο - Και μετά; - Θα αλλάξει και το «όπου μας» και μεις θα πηγαίνουμε σε καινούρια «όπου θέλουμε» που δεν πήγαμε ποτέ. - Ας μείνουμε εδώ τότε... Το δέντρο γρήγορα θα αλλάξει ρίζα και μεις θα πάμε το επόμενο ταξίδι μας... . 12-9-2018  

Ήχος και Ζέστη

Εικόνα
- Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να ακούς το κελάϊδισμα των πουλιών σε ένα δάσος, το θρόισμα των φύλλων, το κελάρυσμα του νερού από το ρυάκι; Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να νιώθεις στο μάγουλό σου τη ζέστη από ένα βότσαλο μιας καλοκαιρινής ακρογιαλιάς που την είδε ο ήλιος; Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από ένα τραγούδι ή από το να σου απλώνουν ένα ζεστό χέρι; - Και βέβαια υπάρχει! Υπάρχει Η ΓΝΩΣΗ που θα απογειώσει την απόλαυση. Το να ξέρεις π.χ. ότι όλα αυτά τα όμορφα που απολαμβάνεις είναι ουσιαστικά ίδια, ότι είναι "αντανακλάσεις" του ίδιου φαινομένου. Οι ήχοι του δάσους, το τραγούδι, το ζεστό βότσαλο κλπ οφείλουν την ομορφιά της αίσθησης που μας δίνουν στο ίδιο πολύ απλό πράγμα. - Οι ήχοι του δάσους και η ζέστη ενός βότσαλου είναι το ίδιο πράγμα; - Ναι. Στη μια περίπτωση (ήχο) έχουμε σωματίδια (π.χ. άτομα, μόρια, ιόντα κλπ) που εκτελούν σχετικά "αργές" αλλά αρκετά συγκεκριμένες κινήσεις και στην άλλη περίπτωση (ζέστη) έχουμε σωματίδια που κινούνται πολύ γρήγορα και

Σάματις τί χρειάζεται για τ΄ όμορφο;

Εικόνα
 Σάματις τί χρειάζεται για τ΄ όμορφο; Θέλει να μυρίσεις με όλη σου τη δύναμη τα χρώματα που σου δίνονται απλόχερα και να στρώσεις με λαχτάρα ξεχωριστή, κάπου μέσα στο δάσος, ένα τραπέζι με λουλούδια.   Μια άγρια πασχαλίτσα άσπρη κοντούλα πάνω σε κέντημα δικό σου που σινιάρισες σε ξύλο, φτάνει. Τότε το όνειρο σίγουρα θα έρθει να σε βρει, γιατί ένα ολόκληρο δάσος και χίλια χρώματα σε είδαν να το στολίζεις και να το καρτερείς.            

Ηλεκτρικές δυναμικές γραμμές

Εικόνα
  Εδώ και καιρό ξαναδουλεύω παλιά μου κείμενα ώστε να γίνουν πιο άξια.  Όποιοι φίλοι έχουν τα αντίστοιχα παλιά κείμενα ας τα διαγράψουν και ας βάλουν στη θέση τους τα καινούρια. Είναι σαφώς καλύτερα. Πιο σαφή και πληρέστερα. Σήμερα, 11-8-2024, δίνω ανανεωμένο ένα κείμενο του 2009. Γράφτηκε τότε με αφορμή κάποια απλή (ποσοτική) λυκειακή άσκηση συναδέλφου πάνω στις ηλεκτρικές δυναμικές γραμμές.   ................ ...... - Υπάρχει έστω και ένας που θα διαβάσει 29 σελίδες για τις ηλεκτρικές δυναμικές γραμμές μέσα στον δεκαπενταύγουστο με τέτοια ζέστη; Η διδασκαλία των δυναμικών γραμμών στο Σχολείο χρειάζεται 5-6 σειρές λόγια και γίνεται μέσα σε 4-5 λεπτά περίπου. Γιατί έφαγες τόσο χρόνο με αυτές τις γραμμές; - Για τρεις λόγους α) Πάντα ελπίζω ότι θα βρεθεί έστω και ένας να διαβάσει τις δουλειές μου. Εξάλλου αυτή είναι η ελπίδα καθενός που κάνει μια εργασία. Η προσφορά στον "έστω και έναν". Αυτό, το «έστω και ένα παιδί», δε στηρίζει και τον Δάσκαλο στην τάξη;

Το παράδοξο της ταυτότητας

Εικόνα
Ποιος/α είσαι; Ξέρεις ότι υπάρχεις και ότι είσαι εσύ, ακόμη και όταν όλα αλλάζουν γύρω σου. Πώς τα καταφέρνεις και διατηρείς τον εαυτό σου; Ή καλύτερα ποιο πράγμα είναι η ταυτότητά σου, το εγώ σου;  ......... Ο Πλούταρχος σε ένα νοητικό του πείραμα θέτει το ερώτημα ευφυέστατα, κάπως έτσι: «Ο Θησέας πήγε στην Κρήτη και σκότωσε τον Μινώταυρο με ένα πλοίο. Στο πλοίο με τα χρόνια έγιναν απανωτές επιδιορθώσεις. Αν όλα όσα χαλάνε πάνω στο πλοίο με τον καιρό αντικαθίστανται με καινούρια πανομοιότυπα κομμάτια, το πλοίο στο τέλος θα τα έχει όλα καινούρια. Το πλοίο αυτό θα είναι ακόμη το πλοίο του Θησέα; Αν όχι ποιο είναι το οριακό σημείο μετά από το οποίο το πλοίο παύει πλέον να είναι πλοίο του Θησέα;» ....... Αλήθεια, πόσο παράξενο πράγμα είναι η διατήρηση της ταυτότητάς μας; Ποιο είναι αυτό που τελικά μας δίνει ταυτότητα; .............. Η γνώμη μου α) Κάποτε στα Λαγκάδια Γορτυνίας έπρεπε να υποστηρίξω με γραπτό μου κείμενο και με συζήτηση την προβολή της ταινίας «