Διπλή φύση φωτός ή παραλογισμοί;

 

 Στο πείραμα Κόμπτον, το φως ξεκινά σα κύμα, λίγο πριν την κρούση με το ηλεκτρόνιο γίνεται κλασικό σωματίδιο (κάτι δηλαδή σα μπίλια του μπιλιάρδου) για να συγκρουστεί (!!!) και μετά την κρούση ξαναγίνεται κύμα για να ανιχνευτεί.

Στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο,το φως ξεκινά σα κύμα, λίγο πριν "αγγίξει" το ηλεκτρόνιο γίνεται κλασικό σωματίδιο και μόλις το "αγγίξει" ... εξαφανίζεται ως σωματίδιο (απορροφιέται από το ηλεκτρόνιο)

 Στο πείραμα της διπλής σχισμής, το φως ξεκινά ως σωματίδιο, λίγο πριν τις σχισμές γίνεται κύμα για να περάσει συγχρόνως μέσα και από τις δύο σχισμές και μετά ξαναγίνεται κλασικό σωματίδιο για να ανιχνευτεί.

....................

........

- Δηλαδή το φως «μαντεύει» τι θα του συμβεί και προλαβαίνει και αλλάζει φύση; Ποιος του μαρτυράει τι θα πάθει και τη «βολεύει» αλλάζοντας συνεχώς; Ή μήπως παθαίνει ό,τι παθαίνει, αλλά μετά, έχοντας την εμπειρία του τι έπαθε, γυρνά στο παρελθόν και επιλέγει «τη φύση» με την οποία θα εμφανιστεί τελικά σε εμάς; Τι είναι όλα αυτά τα αλλόκοτα;

- Αδιέξοδες ιστορικότητες που δείχνουν ανάγλυφα

α) την έντονη αμηχανία έως και απόλυτη αγωνία των κορυφαίων Φυσικών των αρχών του 20ου αιώνα, καθώς προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν τα άγνωστα μέχρι τότε κβαντικά φαινόμενα, τα οποία ανέτειλαν όλο και πιο απαιτητικά μέσα από τα τότε πειράματα

β) την απόλυτη λύπη των μεγάλων εκείνων επιστημόνων, καθώς έβλεπαν στον κόσμο των ατόμων να καταρρέει όλη η μέχρι τότε Φυσική τους. Μια Φυσική που στηριζόταν στην αξεπέραστη μεγαλοφυΐα του Νεύτωνα, του Μάξγουελ και του Αϊνστάιν.

- Τελικά το φως έχει μία μόνο φύση (συμπεριφορά);

- Ναι. Το φως είναι μόνο φωτόνια. Τα φωτόνια, τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια, τα νετρόνια, τα κουάρκς κλπ είναι κβαντικά πλάσματα. Είναι κβαντικές οντότητες με συμπεριφορά κβαντική, δηλαδή με συμπεριφορά ΔΟΜΙΚΑ πιθανοκρατική. Αδιανόητη στις αρχές του 20ου αιώνα που όλα ήταν απόλυτα ντετερμινιστικά, αρκετά κατανοητή σήμερα.

Το φως, και τα υπόλοιπα πλάσματα που ανέφερα, δεν είναι ούτε (κλασικά) σωματίδια ούτε κύματα. Αυτά είναι δικά μας αναχρονιστικά αδιέξοδα που τα κουβαλάμε εδώ και 100 χρόνια, μιας και δε λέμε να ξεκολλήσουμε από την κλασική νευτώνεια σκέψη. Επιμένουμε να τα κάνουμε όλα κλασικά, ίσως για να τα έχουμε κλασικά τακτοποιημένα στο μυαλό μας.

Αν όλα στον κόσμο των ατόμων ήταν κύματα ή σωματίδια τότε όλα θα ήταν κυματική ή κλασική μηχανική και δε θα χρειαζόταν καθόλου η Κβαντική Φυσική. Αλλά ευτυχώς είναι ΚΒΑΝΤΙΚΑ.

- Κάτι διπλές φύσεις και κυματοσωματοδυϊσμοί, τι είναι;

- Μιλώντας όσο πιο ήπια θα έλεγα ότι είναι η αδικαιολόγητη άρνηση πολλών Φυσικών να δεχτούν, να χρησιμοποιήσουν και να διαχειριστούν την πανίσχυρη Αρχή της Αβεβαιότητας και τις πιθανότητες, όπως επιβάλλεται να είχαν κάνει εδώ και 3 τριακονταετίες.

Τελικά κουβαλάμε μεταφυσικούς όρους, γιατί ουσιαστικά αρνούμαστε ακόμη και ως Φυσικοί να αγκαλιάσουμε το καινούριο, το ΚΒΑΝΤΙΚΟ.

Το φως (και τα άλλα ατομικά και υποατομικά πλάσματα όπως ηλεκτρόνια, πρωτόνια κλπ) δεν είναι θολά κλασικά πράγματα διπλής φύσεως, αλλά λαμπερές κβαντικές υπάρξεις μιας και μοναδικής συμπεριφοράς.

Η δε Κβαντική Φυσική που περιγράφει τη συμπεριφορά των κβαντικών πλασμάτων είναι η μεγαλύτερη αποκάλυψη των Ανθρώπων όλων των εποχών. Η πιο δυνατή σκέψη μας.

Οι διπλές φύσεις και οι κυματοσωματοδυϊσμοί ανήκουν πιθανώς στις θεότητες, αλλά όχι στα πλάσματα της Φύσης. 

 

 

 

 

 

 

Κυριακή 4 Ιουνίου 2023

 

                                                                                           Θρασύβουλος Μαχαίρας

                                                                                                       Φυσικός